Hij werd volwaardig lid van het Turkish Standards Institute (TSE), de International Standards Organization (ISO) en de International Electrotechnical Commission (IEC) in 1956. 2012 werd volwaardig lid van het European Standardization Committee (CEN) en het European Electrotechnical Standardization Committee (CENELEC). In feite werkt TSE sinds 2008 samen als lid van het European Standardization Committee en het European Electrotechnical Standardization Committee.
International Electrotechnical Commission (IEC) werd opgericht in 1906. Zijn hoofdtaak is de ontwikkeling van internationale normen voor elektrische, elektronische en aanverwante technologieën. De doelstellingen van deze organisatie zijn om tegemoet te komen aan de wereldwijde marktbehoeften, om de kwaliteit van producten en diensten te verbeteren, om bij te dragen aan de gezondheid en veiligheid van de mens en om bij te dragen aan de bescherming van het milieu. TSE is een lid en actief lid van de subcommissies van deze instelling in aangelegenheden betreffende de industrie van ons land.
Comité voor Europese elektrotechnische normalisatie (CENELEC) werd in 1973 in Brussel opgericht. Het publiceert normen voor de landen van de Europese Unie op het gebied van elektrotechniek en stelt de marktcriteria vast voor elektrische en elektronische producten en diensten voor de landen van de Europese Unie. Tegenwoordig werkt meer dan 20 procent van technologische producten met elektronische of elektrische energie en deze sector is van groot belang voor de Europese Unie.
Een groot deel van de standaarden die door het European Electrotechnical Standardization Committee zijn gepubliceerd, zijn letterlijk overgenomen uit de normen opgesteld door het International Electronics Committee. Met andere woorden, het European Electrotechnical Standardization Committee heeft feitelijk een belangrijke rol gespeeld, niet alleen voor Europese fabrikanten en fabrikanten, maar ook voor leveranciers buiten Europa. Het International Committee of Electronics heeft zijn hoofdkantoor in Genève en heeft tot dusver ongeveer vijfduizend normen vastgelegd op het gebied van elektrische, elektronische en aanverwante technologieën.
In het European Electrotechnical Standardization Committee, waar Europese normalisatiewerkzaamheden worden uitgevoerd, behoort Turkije qua stemgewicht tot de top vijf van landen en werpt het hetzelfde gewicht met het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland en Italië (29-stemmen). Kortom, TSE bevindt zich in een sterke positie om elke norm te onderhandelen, te accepteren of te verwerpen.
Een classificatiesysteem is ontwikkeld door de International Electrotechnical Commission (IEC) om de weerstand van elektrische of mechanische apparaten tegen stof, water of externe invloeden te meten. Veel productnormen voor de elektrische en elektronische industrie vereisen een zekere mate van bescherming tegen stof en water.
Afhankelijk van het gebruik van elektrische en elektronische producten, bijvoorbeeld bij gebruik binnen of buiten het gebouw, zijn een aantal beschermingsniveaus bepaald. Deze niveaus, IPinternationale bescherming(internationale bescherming) testen. Deze codes geven consumenten ook meer gedetailleerde informatie over het op de markt gebrachte product.
IP-tests worden uitgevoerd op de verklaring van de fabrikant in overeenstemming met de plaats van gebruik en het beoogde gebruik van de elektrische en elektronische producten en er wordt bepaald of de producten aan de vereiste beschermingsgraad voldoen. Deze tests worden uitgevoerd in laboratoria die voldoen aan de nieuwste technologie.
IP-beschermingswaardenWerd ontwikkeld door het European Electrotechnical Standardization Committee (CENELEC). Deze beschermingsgraden zijn ontwikkeld om de normen te bepalen die de weerstand van elektrische producten op omgevingscondities bepalen.
IP-beschermingsgraden bestaan over het algemeen uit twee of drie cijfers. Het eerste cijfer verwijst naar de weerstand tegen vaste stoffen en materialen, het tweede cijfer voor de weerstand tegen vloeistoffen. Het derde cijfer geeft de weerstand aan tegen mechanische factoren.
De mate van bescherming tegen vaste stoffen en materialen is als volgt:
0. Geen bescherming
1. 50 beschermd tegen vaste voorwerpen met een diameter groter dan mm (bijv. Per ongeluk aanraken met de hand)
2. 12 beschermd tegen vaste objecten met een diameter groter dan mm (bijv. Aanraken met vingers)
3. 2,5 beschermd tegen vaste objecten met een diameter groter dan mm (bijv. Door handstuk, draad of kabel)
4. 1 beschermd tegen vaste objecten met een diameter groter dan mm (bijv. Met handstuk, fijne draad of kabel)
5. Beperkte bescherming tegen stof (bijv. Vrij van schurend stof)
6. Volledig beschermd tegen stof
De mate van bescherming tegen vloeistoffen is als volgt:
0. Geen bescherming
1. Bescherming tegen verticaal druipend water
2. Bescherming tegen water afkomstig van 15 graden verticale hoek
3. Bescherming tegen water in een verticale hoek tot 60 graden
4. Bescherming tegen water vanuit alle richtingen en hoeken (beperkte bescherming)
5. Bescherming tegen lagedrukwater vanuit alle richtingen en hoeken (beperkte bescherming)
6. Bescherming tegen water onder hoge druk
7. Bescherming tegen onderdompeling in water tussen 15 cm en 1 m
8. Bescherming tegen langdurige onderdompeling
De mate van bescherming tegen mechanische invloeden is als volgt:
0. Geen bescherming
1. Bescherming tegen een mechanische kracht van 0,225 joules (gelijk aan een 150 gram object dat uit 15 cm valt)
2. Bescherming tegen een mechanische kracht van 0,375 joules (gelijk aan een 250 gram object dat uit 15 cm valt)
3. Bescherming tegen een mechanische kracht van 0,5 joules (gelijk aan een 250 gram object dat uit 20 cm valt)
4. Bescherming tegen een mechanische kracht van 2 joules (gelijk aan een 500 gram object dat uit 40 cm valt)
5. Bescherming tegen een mechanische kracht van 6 joules (gelijk aan een 1500 gram object dat uit 40 cm valt)
6. Bescherming tegen een mechanische kracht van 20 joules (gelijk aan een 5000 gram object dat uit 40 cm valt)