اگرچه پیشرفت قابل توجهی در زمینه های تولید ، ذخیره و توزیع مواد غذایی مطمئن تر و سالم تر حاصل شده است ، اما هنوز هم بسیاری از افراد به دلیل مصرف مواد غذایی ناسالم در معرض بیماری های ناشی از غذا هستند. با این حال ، مردم از غذای قابل اعتماد آگاهی بیشتری دارند و از تهیه میکروارگانیسم های مختلف ، مواد شیمیایی و خطرات آنها در تهیه مواد غذایی آگاهی دارند.
نکته در مهندسی ژنتیک، پیشرفت در تکنولوژی بسته بندی، محدودیت استفاده از مواد افزودنی مواد غذایی، آفت کش ها و داروهای دامپزشکی، بقایای شیمیایی در مواد غذایی، مایکوتوکسین ها و موارد مشابه، این مسئله را از نظر خطر ایمنی مواد غذایی مهم تر می کند. در حالی که فن آوری های جدید تولید غذا و تنوع را افزایش می دهد، برخی از سوالات مربوط به ایمنی مواد غذایی را مطرح می کنند. روش های بین المللی برای رسیدگی به این نگرانی ها توسعه داده شده است.
محصولات در تولید مواد غذایی هنگامی که فقط بخشی از آزمایش ها و تجزیه و تحلیل ها همیشه دقیق نبودند ، این جستجوی یک روش منظم تر بود که شامل تمام مراحل تولید بود. سیستم HACCP (تجزیه و تحلیل خطر و نقاط کنترل بحرانی) از این طریق پدید آمده است. سپس ، هنگامی که این موضوع با پدیده جهانی سازی ، ابعاد بین المللی به دست آورد ، در 2005 ، سازمان استاندارد بین المللی (ISO) سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی ISO 22000 را منتشر کرد. هدف از این سیستم اطمینان از دسترسی مصرف کنندگان به مواد غذایی معتبر ، با کیفیت و سالم است.
با این حال، در استاندارد ایزو 22000، پیش نیاز ها به صراحت بیان نمی شود، بلکه تنها اظهارات کلی. پیش نیازها به عنوان عنوان اصلی در استاندارد ISO 22000 داده می شود. استاندارد PAS 220 طراحی شده است، زیرا این وضعیت از لحاظ ایمنی مواد غذایی کافی نیست. FSSC 22000 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی بر اساس استاندارد ISO 22000 و استاندارد PAS 220 است و پیش نیازها در جزئیات بیشتر طراحی شده است.
این تنها تفاوت قابل توجه بین آنها است ، اما این جزئیات باعث شده است که استاندارد FSSC 22000 بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. امسال (2017) چهارمین بروزرسانی این استاندارد است.